آسمان غزل ابریست دلم غم دارد
آسمانِ غزل ابریست، دلم غم دارد
حجمِ دلتنگیام آغوشِ تو را کم دارد
لحظهای مکث کن و خوب ببین: این عاشق
زیرِ بارِ غمِ عشقت کمری خم دارد
سهمِ من از تو فقط حسرت و اشک است، ببین
عشق در چنتهی خود اشکِ دمادم دارد
عشقِ تو بر لبش آرامشِ محض است ولی
در سرش توطئهی زلزلهی بم دارد
بر لبِ تشنهام آثارِ سوالی پیداست
آه، امّا لبِ تو پاسخِ مبهم دارد
محمّد عابدینی