دفتر مجازی اشعار محمد عابدینی

آقا سلام، می‌شود آیا دقایقی
رخصت دهی غزل بشود رزقِ عاشقی؟

دریای بیکرانی و با شوقِ تو در آب
انداخت باید از پی سهراب قایقی

تو آسمانِ آبی و آرام رحمتی
شأنِ نزولِ خلقت و یاسینِ ناطقی

با شوقِ دیدنِ تو نفس می‌کشند خلق
با هر عقاید و نظرات و سلایقی

در ازدحامِ درد و غم و اشک و بغض‌ها
سخت است دوری تو و سهل است مابقی

یک روز صبح، با تپشِ خیسِ رودها
می‌روید از میانِ گسل‌ها شقایقی

پایانِ هر مذاکره‌ای جز شکست نیست،
مُهرت اگر نبود به پای توافقی

محمّد عابدینی